Sercowe kłopoty

"Nie potrafię śpiewać, enamorada, ale jej słowa mówią o tym, że gdy mężczyzna naprawdę kocha kobietę, to, patrząc na nią, widzi swoje nie narodzone dzieci."

Sercowe kłopoty - Diana PalmerKsiążka niezwykła, do której wracam bardzo często (nawet co miesiąc). I mów co chcesz, ale mimo obecności tak wielu niesamowitych książek, to właśnie bez romansów nie wyobrażam sobie życia. To dzięki nim bez problemów przeszłam okres buntu, który w moim przypadku był dosyć łagodny. No bo szczerze, rodzice nie mogli zabronić mi czytać, a innych tak zaawansowanych zainteresowań w tamtym okresie nie miałam ;P
A pani Palmer wie czego potrzebuje czytelnik, aby zakochać się w każdej jej książce! Dla mnie mają jednak jedną wadę- są zdecydowanie za krótkie :(

Główna bohaterka Noreen ma nie tylko problemy z sercem, ale również boryka się z silną, nieodwzajemnioną miłością do męża swojej nieżyjącej kuzynki. Z kolei Ramon, targany równie silnymi emocjami do swojej szwagierki, początkowo przypisuje to nienawiści. Obwiniając Noreen o śmierć swojej pięknej żony nie zauważa poważnych problemów zdrowotnych, z którymi się ona zmaga. Wszystko jednak zmienia się, gdy Noreen trafia pod jego nóż na stole operacyjnym...
Nie chcę zdradzać wszystkiego, ponieważ to jedna z moich ukochanych książek i uważam, że każdy powienien przeżyć ją sam. Mogę jedynie zdradzić, że wiele spraw się wyjaśnia i ich historia nabiera zupełnie innego kierunku :)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"MAŁE" życie... małe niedopowiedzenie

Obraz
Na "Małe życie" autorstwa Hanya Yanagihara trafiłam przypadkiem w Biedronce. Jako jeszcze bezrobotna studentka miałam wątpliwości czy przeznaczyć tą resztkę styczniowych kieszonkowych właśnie na książkę (pomimo atrakcyjnej ceny). Okładka piękna, opis mnie zachęcał, więc mając pod ręką moją trzynastoletnią siostrę i brata, którego wiozłam na studniówkę poprosiłam o wcześniejszy prezent urodzinowy. Zabierałam się za nią kilka dni, z namaszczeniem gładząc okładkę i czując gdzieś w środku, że to będzie dobre. Z racji tego, że trochę już książek czekało na mojej półce do przeczytania, postanowiłam zrobić mały First Chapter Challenge. Wygrało "Małe życie". Czy spodziewałam się po przeczytaniu pierwszego rozdziału o czym będzie całość? NIE. Czy książka była o tym, o czym informował opis? Jasne, że nie. To było dużo więcej... Nigdy nie uważałam się za osobę, która mogłaby się aż tak zaczytać w książce o takiej tematyce. Nie będę ukrywać, że lubię romanse, dobry eroty...
Czytaj więcej

Na koniec świata!

Obraz
Oszukasz mnie raz, do diabła z tobą, oszukasz mnie drugi raz, do diabła ze mną. Kolejna autorka, którą ubóstwiam <3 Często na forach o poszukiwanych książkach pojawia się pytanie o te, na których można popłakać, ale tak porządnie. I bardzo często odpowiedzią jest właśnie książka Elizabeth Lowell oraz książka z posta poniżej. "Na koniec świata" to historia wielkiej namiętności pomiędzy dwojgiem zranionych przez życie ludzi. Fascynacji, która połączyła fotografującą piękno Catherine i bogatego projektanta jachtów Travisa, ciężko jest się przemienić w coś więcej ze względu na strach przed kolejnym zranieniem. Jesteś bogatsza niż ja będę kiedykolwiek. Jesteś ogniem, życiem, miłością. Gdybym mógł mieć pewnoś, że cię kupię, sprzedałbym "Wojowniczkę", własną duszę. Ale ciebie nie można kupić, ani wyżebrać, ani pożyczyć. Ale można cię ukraść... I o ile Catherine zaczyna godzić się z myślą o pokochaniu Travisa i pragnieniem spędzenia z nim reszty...
Czytaj więcej

Let me introduce myself

Obraz
Witaj,  mam na imię Justyna. Póki co jestem studentką kierunku, który niespecjalnie mnie interesuje, ale tak się składa, że znów jestem na pierwszym roku (tym razem magisterka się kłania). Staram się kończyć to co zaczęłam i mam nadzieję, iż te dwa lata miną jak z bicza strzelił. Prawdopodobnie (nienawidzę tego słowa, tak trudno je napisać szybko i bez błędu, szczególnie, że na moim kierunku jest ono używane non stop) możesz stwierdzić, że jeżeli kierunek mi nie leży to trzeba go zmienić. Ale nie wszyscy mogą robić/studiować to co chcą (mam nadzieję, że może właśnie Ty się ze mną zgodzisz). Tak więc, studiuję, udaję, że mnie to interesuje i staram się cokolwiek zrozumieć. Niestety udawanie inteligentnej osoby nie sprawia, że tak się czuję. Zawsze uważałam siebie za osobę raczej mądrą niż inteligentną, więc konsekwentnie się tego trzymam :)  Postanowiłam zacząć pisać bloga po pierwsze dlatego, by się sprawdzić w pisaniu. Zdradzę Tobie w sekrecie, że marzy mi się napisać ...
Czytaj więcej