Na koniec świata!

Na koniec świata - Elizabeth LowellOszukasz mnie raz, do diabła z tobą, oszukasz mnie drugi raz, do diabła ze mną.
Kolejna autorka, którą ubóstwiam <3
Często na forach o poszukiwanych książkach pojawia się pytanie o te, na których można popłakać, ale tak porządnie. I bardzo często odpowiedzią jest właśnie książka Elizabeth Lowell oraz książka z posta poniżej.

"Na koniec świata" to historia wielkiej namiętności pomiędzy dwojgiem zranionych przez życie ludzi. Fascynacji, która połączyła fotografującą piękno Catherine i bogatego projektanta jachtów Travisa, ciężko jest się przemienić w coś więcej ze względu na strach przed kolejnym zranieniem.
Jesteś bogatsza niż ja będę kiedykolwiek. Jesteś ogniem, życiem, miłością. Gdybym mógł mieć pewnoś, że cię kupię, sprzedałbym "Wojowniczkę", własną duszę. Ale ciebie nie można kupić, ani wyżebrać, ani pożyczyć. Ale można cię ukraść...

I o ile Catherine zaczyna godzić się z myślą o pokochaniu Travisa i pragnieniem spędzenia z nim reszty życia, to jednak Travis wciąż podejrzewa ją "niecne" zamiary względem jego fortuny.
Bogaci ludzie po prostu nie potrafią kochać. A obydwoje wiemy jak bardzo jesteś bogaty, prawda?
W sumie to mogłabym skopiować tu całą książkę, ponieważ uwielbiam w niej wszystko i zawsze delektuję się od początku do końca każdym słowem! Polecam, naprawdę polecam! To książka, w której bohaterka po wyznaniu miłości przez ukochanego nie rzuca mu się od razu w ramiona (that's my girl!).

UWIELBIAM!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

S02E03 - Pracujący małżonek

Obraz
Jakoś się tak złożyło, że nie miałam może weny, może czasu na napisanie komentarzy do kolejnych odcinków nieziemskiego Outlandera. Ale skoro w tym tygodniu zrobili przerwę i finał sezonu pojawi się dopiero za niecałe dwa tygodnie to postaram się wtrącić parę przemyśleń na temat obejrzanych odcinków. Zdecydowanie ułatwię sobie zadanie i w trakcie obejrzę po raz kolejny każdy z nich (nie żebym się skarżyła ;P ). Za każdym razem kiedy James Alexsander Malcolm MacKenzie Fraser pojawia się na scenie, automatycznie uśmiech wjeżdża na moją twarz. Mimo, że w tym odcinku pojawia się bardzo często, to jednak jego obecność nie cieszy tak bardzo ze względu na brak Claire, albo pojawienie się jej jedynie w przelocie. Jednak najlepszy odzew z mojej strony Jamie zyskuje kiedy u jego boku stoi żona. Tym razem pracujący małżonek pojawia się rano, albo wieczorem, żeby zaraz wyjść i zostawić ciężarną Claire samej sobie. Zrozumiałe, że stara się realizować plan powstrzymania rebelii, ale ludzie, pot
Czytaj więcej

Po podróży:)

Obraz
No więc tak, kupiłam, przeczytałam, przeczytam raz jeszcze :) Diana Gabaldon w trzeciej części zabrała mnie w niezwykłą podróż... Po "Uwięzionej w bursztynie" spodziewałam się, że nie będzie łatwo brzebrnąć przez najgrubszą (jak do tej pory) książkę. Myślałam, że pojawi się zbyt wiele wątków historycznych jak w poprzedniej części, ale... cudownie się zaskoczyłam! Już po odebraniu paczki z Empik'a (Empiku?) zerwałam folię i zaczęłam wędrować po stronach "Podróżniczki" w poszukiwaniu momentu (UWAGA SPOILER) kiedy to po dwudziestu latach rozłąki Jamie i Claire padają sobie w ramiona.. Kiedy już znalazłam, odnotowałam stronę w pamięci i rozpoczęłam czytanie od początku (niestety dworzec zimą to nie najlepsze miejsce na przeniesienie się do chłodnej Szkocji). Musiałam poczekać, aż znajdę się pod kocem i będę mogła całkowicie poświęcić się tej niezwykłej podróży. Ogólnie to dwa dni- na spokojnie- wystarczą żeby przez te około 1000 stron śmignąć i skończyć przed roz
Czytaj więcej

Czwartek pod znakiem Lagrange'a

Obraz
Brzmi jak dobry film. Można by pomyśleć, że jest to historia o jakimś przystojnym brunecie, który wybawia z opresji piękne niewiasty. Walczy z okrutnymi rzezimieszkami, nie stroni od dobrych trunków, radzi sobie w każdej sytuacji. Taki trochę bawidamek, ale i dżentelmen. Oh, co to by była za przyjemność: "Lagrange, mój ci on".   Niestety, jak to zwykle bywa, niełatwo zdobyć takiego faceta. Trochę trzeba o niego powalczyć.  A i żeby go znalezć to też niezbyt prosta droga. Dlatego dzisiaj postanowiłam go poszukać, niezupełnie sama (pozdrawiam!), ponieważ  nasz Grange (takie poufałe zdrobnienie) jest tak wymagający, że co dwie głowy to nie jedna :) Nie wiem czy jest on na tyle wartościowy, aby poświęcać mu aż tyle uwagi, ale dam mu szansę i przez najbliższy tydzień zaznajomię się z nim w każdy możliwy sposób. Po to tylko, aby na zakończenie dać wyraz moim uczuciom. Jeżeli przyjmie mnie z otwartymi ramionami- będę zachwycona. Jeśli nie- będę o niego walczyć dalej... No
Czytaj więcej